Dojo jest miejscem, gdzie zgłębia się obraną drogę. Tutaj się ćwiczy i medytuje. Tak jak wszystkie miejsca uświęcone, dojo jest bardzo precyzyjnie umiejscowione, a zachowanie w nim podlega pewnym zasadom.
Dojo aikido będąc miejscem uświęconym nie jest jednak miejscem religijnym.
W kamiza czyli na ścianie honorowej umieszcza się portret twórcy O'sensei Morihei Ueshiby lub kaligrafię pozostającą w związku z aikido. Ich obecność oznacza, że ludzie z pokorą mogą kłaniać się jedni drugim
Tylko nauczyciel może zasiadać w kamiza. Uczniowie nie powinni nigdy tam siadać ani obracać się wobec niej plecami kiedy pozdrawiają innego ćwiczącego. Niczego tam nie kładziemy.
Shimoza - jest to miejsce, gdzie zasiadają uczniowie. Siada się przodem do kamizy, po prawej uczniowie wyżsi stopniem, po lewej niżsi. Zajmuje się miejsce wynikające z hierarchii stopni ( w grupie równych stopniem hierarchia zależy od wieku i płci).
W dojo nie wolno rozmawiać bez wyraźnego zezwolenia. Praktykujemy ciałem. Okrzyki mogą służyć wyłącznie do ostrzegania. Chcąc zapytać o coś prowadzącego zajęcia, trzeba to zasygnalizować podniesieniem ręki lub ukłonem. Nie wolno rozmawiać "ponad" ćwiczącymi kolegami czy partnerem.
Wchodząc do sali i wychodząc z niej wykonujemy ukłon w pozycji stojącej (ritsurei) w kierunku kamizy. Wchodząc na matę i schodząc z niej kłaniamy się w pozycji siedzącej (zarei) Po wejściu do sali wolno zająć się medytacją lub indywidualną rozgrzewką. Staramy się nie rozmawiać o problemach życiowych i innych kwestiach spoza dojo. Ukłon zarei (na siedząco, w pozycji seiza, na kolanach) stosuje się również zapraszając partnera do ćwiczeń, mówiąc przy tym: "onegaishimasu". Na takie zaproszenie odpowiada się tym samym gestem i tym samym słowem. Podobnie, zwalniając partnera po zakończonym ćwiczeniu należy wykonać ukłon zarei i podziękować słowami "domo arigato gozaimashita". Kłaniamy się także wtedy, gdy nauczyciel daje jakąś radę albo wskazówkę techniczną, kiedy wchodzi i wychodzi z dojo.
Kiedy nauczyciel prosi uke, aby zademonstrować coś, uke kłania się na kolanach, nauczyciel na stojąco.
W każdym momencie, czego by to nie dotyczyło, należy szanować partnera. Należy wykonywać technikę, która została wskazana przez nauczyciela i żadnej innej, skrupulatnie, precyzyjnie i po cichu. Należy byś ostrożnym, nie wykonywać żadnego niebezpiecznego gestu. Trzeba uważać aby nie rzucić swego partnera na innych. Rzeczą najbardziej niepożądaną w aikido jest wypadek. Pracuje się zawsze w ciszy i nie ma w tym komunikacji słownej. Zrozumienie tego, co dzieje się na zajęciach aikido nie odbywa się przez umysł. Jest to praca ciała. Nauczyciel mówi wskazując to co jest niezbędne do zastosowania danej techniki. Im więcej się mówi tym mniej się pracuje. Tylko osobiste doświadczenie poprzez ciało pozwala zrozumieć aikido (jak i każdą inną sztukę walki)
Tori - zazwyczaj określa się tak osobę, która się broni, wykonuje technikę. Uke - to ten, na którym wykonywana jest technika. Kiedy jest się uke, jest się uczniem tego, który rzuca.
Z uwagi na higienę i bezpieczeństwo należy dbać o to, aby mieć paznokcie u rąk i nóg czyste i krótko przycięte. Zranienia paznokciami wydają się błahe, ale można je zainfekować i wówczas są bardzo nieprzyjemne. Również z powodów bezpieczeństwa nie nosi się jakichkolwiek metalowych przedmiotów podczas ćwiczeń. Tak więc należy zdjąć przed rozpoczęciem ćwiczeń noszoną biżuterię. Pierścionki mogą być bardzo niebezpieczne dla partnera podczas przypadkowego kontaktu z twarzą, a także dla samego siebie w przypadku zranienia palców. Naszyjniki i łańcuszki są "pułapkami" podczas wykonywania irimi (techniki wejścia do przodu).
Zasady postępowania podczas treningu aikido, które ułożył w 1935 roku O sensei Morihei Ueshiba
1.W aikido jedno uderzenie decyduje o życiu i śmierci partnera, dlatego też uczniowie muszą postępować zgodnie z instrukcjami nauczyciela i nigdy nie wdawać się w walkę, która ma dowieść, kto jest lepszy
2.Aikido jest metodą, która uczy walki przeciw wielu przeciwnikom. Uczniowie muszą uczyć się walczyć nie tylko z przeciwnikiem atakującym z przodu, ale także z tymi, którzy atakują z boków, a nawet z tyłu.
3.Nauczyciel demonstruje tylko niektóre aspekty sztuki. Wszystkie pozostałe powinny być poszukiwane przez uczniów podczas wieloletniej praktyki.
4.Codzienny trening powinien rozpoczynać się ruchami rozgrzewająco-rozluźniającymi, dopiero potem można przejść do bardziej intensywnego treningu. Nigdy nie należy siłować się w sposób nienaturalny podczas praktyki. Jeżeli powyższa reguła jest przestrzegana, także osoby w podeszłym wieku mogą ćwiczyć bez szkody dla zdrowia.
5.Lekcje powinny odbywać się w przyjemnej i radosnej atmosferze.
6.Celem aikido jest zharmonizowanie ciała i umysłu oraz, co za tym idzie, uformowania osoby uczciwej i życzliwej.
|
